Twee bijzondere weken geleden stond er ineens een Engel te bellen, in het donker voor de deur. Ze kwam vragen of ik wilde meedoen aan de Dag van de Dialoog, een week later… Ik had er nog nooit van gehoord, maar ik stemde onmiddellijk toe. “Kijk maar even op internet”. Kennis maken.., ervaringen delen.., dromen… en doen – hoe een en ander concreet te maken… Vier rondes dus, waarbij de een spreekt en de anderen gewoon luisteren, met geduld en respect. Eindelijk eens geen discussie! Bovendien paste het thema “Een Gastvrije Buurt” wel in mijn straatje… (Een onlangs genomen besluit om weer vol aan het Leven deel te nemen werd wèl ondersteund!)
Het programma startte met …
Het programma startte met een meditatie bij Commovendo (Bergschild): eerst naar mezelf terug. Heerlijk, want de 20 minuten durende stilte werd ingeleid met een zware Tibetaanse klankschaal. Op de toon en de trilling gleed ik vanzelf naar een diepere innerlijke rust en stilte. Daarna was er weer ruimte om te luisteren naar de ander en mezelf uit te spreken, in dialoog dus. Door de klankschaal aan te slaan bij begin en eind, kwam de boodschap nog eens extra goed over!
Op dinsdag was er in The Studio aan de Gibsonstraat een Tai Chi les: “Dialoog in Beweging”. Door stil te staan bij mijn lichaam en zo mijn innerlijke en mijn uiterlijke spanningsveld te voelen, werd ik me bewust hoe ik aanwezig was te midden van anderen en welke ruimte ik daarbij in nam. Door elkaar daarna heel langzaam te benaderen werd duidelijk welke afstand daarbij nog gepast was. Het voorgaande maakte dat ik de “fysiek contact oefening” als heel zorgvuldig en respectvol ervoer!
Woensdagmorgen: de “Dialoogwandeling”, vanaf de Heilig Hart Kerk aan de Zwolseweg. Heerlijk, die ruimte langs de IJssel! En dan in dezelfde richting gaan en delen wat ons zoal beweegt… Het thema ‘een gastvrije buur(t)’ leidde tot onverwacht vertrouwelijke gesprekken, later bij de koffie. (Bovendien wordt deze wandelende dialoog iedere woensdag om 9 uur voortgezet. U bent welkom!) Het was nog niet tot me doorgedrongen dat “de buurt” zich eigenlijk beperkte tot de wijk in de stad. Nog niet helemaal op aarde aangekomen, dacht ik vaak in grote verbanden en over sociale idealen…
Maar het begint gewoon bij mij, in ’t klein. En daarna gaat het heel concreet over mij en de ander… Donderdags was het dan eindelijk: De Deventer Dag Van De Dialoog, verspreid over de gehele stad! Zeer gastvrij werd ik ontvangen door wel zeer vriendelijke mensen van Het Apostolisch Genootschap! Onze tafel van zeven was volgeboekt en we gingen lekker van start met een goed verzorgde maaltijd. En toen was het tijd om met elkaar in dialoog te gaan. Spreken en me echt gehoord en gezien weten. Werkelijke aandacht voelen, het wezen van de ander en mezelf ont-moeten. Een ontroerend geheel!
De manifestatie “Deventer zegt Nee tegen pesten” op vrijdag was een evenement waarover ik vooraf gemengde gevoelens had. Ik had zelf gepest en door de jaren heen had ik er veel over nagedacht. Maar de gezamenlijke inzet van zeer betrokken mensen leerde me dat het NU tijd is om “pesten” breed in te zetten voor een andere samen-leving, via zelfbewuste Kinderen, elkaar ondersteunend. Positief aangewend, zonder oordeel. Radicaal elke vorm van mishandeling stoppen, vanuit respect! De fysieke component van het programma gaf de kracht om hier uitgebreid over in dialoog te gaan. En het heeft iets met me gedaan. Ik ben me bewuster geworden van de impact van negatief gedrag. En er was gelukkig ook aandacht voor de hulpvraag van de pester… Geen dader-slachtoffer dualiteit. Dankzij de toegepaste liefde van wijs geworden mensen was ook deze dag één groot succes. Dank U!
Zaterdag: de after-party in Dock (Nieuwstraat). Nog even samen nagenieten. Van elkaar… Heerlijk! En wat een goed weekprogramma toch..! Een groeiend genoegen was het me, van begin tot eind… Nu weet ik het zeker. Eén echt Mens is de moeite waard om ‘All the Way’ te gaan, ‘No matter What’!
Wim Rensen
(foto: Wim tijdens de Dag van de Dialoog, linksachter)
